Η εταιρία Μιχ.Σαριδάκης- Αθαν.Βιδάκης Ο.Ε. με την εμπορική ονομασία “Μινώταυρος” ιδρύθηκε επίσημα το 1958 στο Ηράκλειο Κρήτης.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ήδη όμως από το 1952 οι δύο εταίροι είχαν συνεργαστεί και δημιούργησει ένα μηχανουργείο
Οι πρώτες εργαλειομηχανές της εταιρίας.
Ο Μιχ. Σαριδάκης με το πρώτο μοντέλο έξω από το
μηχανουργείο στη Νικ.Πλαστήρα.
Έτοιμα σκαπτικά με BSA κινητήρα.
“Η Κοινή πορεία και η άνοδος με τη Sachs Motor”
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η συνεργασία της εταιρίας με τη Sachs,
λύθηκαν αρκετά προβλήματα αξιοπιστίας.
Οι κινητήρες ήταν δίχρονοι και η λίπανση δεν αποτελούσε πλέον πρόβλημα
και ήταν κατασκευασμένοι με τη γνωστή ποιότητα των προιόντων της Sachs.
Το να πεισθούν οι αγρότες να μηχανοποιήσουν την καλλιέργεια της γης όμως,
αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση τα πρώτα χρόνια.
Υπήρξε άγνοια και δυσπιστία μπροστά σε κάτι καινούργιο. Πολλοί ακόμα ισχυρίζονταν
ότι τα μηχανήματα αυτά θα καταστρέψουν τις καλλιέργειες. Δόθηκε λοιπόν μεγάλος
αγώνας για να πεισθεί ο κόσμος ότι αυτά τα μηχανήματα αποτελούν το μέλλον και ότι
θα κάνουν τη ζωή του πολύ ευκολότερη.
Γι' αυτό το λόγο η εταιρία μας οργάνωσε αμέτρητες επιδείξεις στην ύπαιθρο και πολλές
φορές κοινές μαζι με μηχανικούς της Sachs για την προώθηση κινητήρων και
σκαπτικών.
Μοντέλο D4 με κινητήρα Sachs πλέον.
Διακρίνεται σύστημα εκκίνησης με μανιβέλα.
Προσαρμοσμένο σε βαγόνι με καρότσα.
Ο Αθαν.Βιδάκης σε επίδειξη του σκαπτικού με ...ατρόμητο βοηθό σαν επιπλέον φορτίο!
Προώθηση των μηχανημάτων μαζί με το κινητό εκθετήριο φορτηγό της Sachs
Σύντομα η αρχική δυσπιστία του κοινού μετατράπηκε σε πλήρη αποδοχή των
μηχανημάτων "Μινώταυρος".
Εκτός από εργαλείο τους στη δουλειά αποτέλεσε και το μεταφορικό τους μέσον.
Με λιγοστά χρήματα για αγορά αυτοκινήτου ήταν η μόνη επιλογή για την προσωπική
τους μετακίνηση.
Για το λόγο αυτό η εταιρία αποφάσισε να κατασκευάσει νέα τρίκυκλα οχήματα που
ονομάστηκαν "σύνθετα" επειδή σαν κινητήρας του οχήματος τοποθετείτο ολόκληρο
το σκαπτικό επάνω στο πλαίσιο του.
Έτσι εξυπηρετούσε διπλή χρήση, για μετακίνηση και για το σκάψιμο αφαιρώντας το
από το πλαίσιο. Αυτά τα οχήματα ήταν πιο ασφαλή, πιο γρήγορα και με πολλαπλάσια
δυνατότητα έλξης σε σχέση με τα συρόμενα βαγόνια από σκαπτικό.
Λίγο αργότερα η εταιρία κατασκεύασε τρίκυκλα με ενσωματωμένο κινητήρα τον
Sachs St 282 με 12hp και κινητήρα Ruggerini RD500 πετρελαίου παρόμοιας
ιπποδύναμης, για ακόμα μεγαλύτερη έλξη, ενώ μεγάλωσε την γκάμα των σκαπτικών
σε μοντέλα και τύπους κινητήρων. Επειδή η αυξημένη ζήτηση δεν μπορούσε να καλυφθεί στα πρώτα καταστήματα της
εταιρίας, τα άφησαν και ενοικίασαν ένα μεγαλύτερο στην πλατεία Σινάνη στο
Ηράκλειο. Παράλληλα απέκτησαν νέες εργαλειομηχανές αναγκαίες για αύξηση της
παραγωγής και ποιότητας των προιόντων και δούλευαν σε ημερήσια και βραδυνή
βάρδια.
Η συνεργασία με τη Sachs Motor εντάθηκε με εκπαιδευτικά σεμινάρια των
υπαλλήλων της εταιρίας μας στο εργοστάσιο της στο Schweinfurt της Γερμανίας και
δοκιμές των σκαπτικών μας ύπο την επίβλεψη των Γερμανών μηχανικών της Sachs.
Το προσωπικό της εταιρίας εκείνη την περίοδο αριθμούσε τα 35 περίπου άτομα.
Τυπικό δείγμα σύνθετου τρικύκλου "Μινώταυρος"
Συρόμενο βαγόνι από σκαπτικό και τρίκυκλο σε χωριό της Κρήτης.(1971)
Μηχάνημα ρεκτιφιέ οπής στο δεύτερο κατάστημα της εταιρίας.
Έτοιμα πρως πώληση μηχανήματα έξω από το κατάστημα.
Το προσωπικό της ημερήσιας βάρδιας στα μέσα της δεκαετίας του 60'.
Ο δεύτερος χώρος που στέγασε την εταιρία στο Ηράκλειο.
Έκθεση γεωργικών προιόντων στην Κρήτη (1969)
Τρίκυκλα μεταφορικά σε παρακείμενο του εργοστασίου χώρου.
Το μοντέλο SV 501 με κινητήρα Sachs st 282-12hp
Με κινητήρα Ruggerini RD 500 12hp πετρελαίου
Ο Αθαν. Βιδάκης επιδεικνύωντας τη δύναμη έλξης του τρικύκλου
Μινώταυρος σε πετρώδη ανηφορικό δρόμο.
Μινώταυρος ΜΚ (Κένταυρος) με τον Sachs st 201
Το Μινώταυρος ΜΚ με συρόμενο βαγόνι. Διακρίνεται το φανάρι πορείας που
τροφοδοτείτο από ειδικό πηνίο ρεύματος που ήταν εφοδιασμένος ο κινητήρας.
Στις εικόνες εικονίζεται το μοντέλο Μ12- Μ9 με κινητήρα Sachs 201.
Εικόνες από εκπαιδευτικά σεμινάρια στο εργοστάσιο της Sachs Motor
σε διάφορες χρονικές περιόδους.(1966 -1967)
Εκπαίδευση στους νέους κινητήρες st204 με ηλεκτρονική ανάφλεξη
που αντικατέστησαν τους πλατινοφόρους.(1972-1974)
Η αποδοχή του κόσμου για τα νέα τότε μηχανήματα "Μινώταυρος" αποτέλεσε κοινωνικό
φαινόμενο. Παραπάνω, εικόνες από παρέλαση με τρίκυκλα και συρόμενα βαγόνια
σε κεντρικό δρόμο κωμόπολης της Κρήτης με τον κόσμο να παρακολουθεί! (Αρκαλοχώρι)
Επαρχιακή ποδοσφαιρική ομάδα της Πελλοπονήσου που δημιουργήθηκε προς τιμήν
των μηχανημάτων Μινώταυρος. Διακρίνεται το λογότυπο της εταιρίας στο εμπρός
μέρος της φανέλας.
Μηχανήματα προς χρηματοδότηση έξω από την ΑΤΕ στην Καλαμάτα και η αποθήκη
σκαπτικών του τότε αντιπροσώπου στην Πάτρα. (1972)
Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης ανάγκασε την εταιρία να αναζητήσει για ακόμα μια φορά νέους μεγαλύτερους χώρους, περισσότερο προσωπικό και νέες
εργαλειομηχανές παραγωγής για πιο εξιδικευμένες εργασίες.
Στόχος της εταιρίας ήταν πάντοτε η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία και
η μη εξάρτηση από τρίτους προμηθευτές για να μπορεί να ελέγχει άμεσα την ποιότητα
των εξαρτημάτων στα μηχανήματα που παρήγαγε.
'Ολα τα παραπάνω αποτέλεσαν μονόδρομο για το χτίσιμο ιδιόκτητου εργοστασίου στα 1972-73. Την περίοδο αυτή το προσωπικό της εταιρίας έφτασε τα 120 άτομα.
Το νεόδμητο εργοστάσιο διέθετε όλα τα απαραίτητα τμήματα για την παραγωγική
διαδικασία, χωρισμένο σε επιμέρους χώρους, όπως τμήμα κατασκευής εξαρτημάτων,
τμήμα συναρμολόγησης, βαφείο, σχεδιαστήριο με επικεφαλής μηχανολόγο, γραφεία
για το διοικητικό προσωπικό, αποθήκη ανταλλακτικών, εκθετήριο και χώρους σίτισης
κατενεμημένα στους τρείς ορόφους του εργοστασίου.
Οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου που εξακολουθούν να στεγάζουν την εταιρία στην
μετονομαζόμενη οδό σε Ούλαφ Πάλμε αργότερα. (1974)
Μέρος του κυρίου χώρου παραγωγής όπως ήταν πριν την προέκταση του εργοστασίου
στο πίσω μέρος το 1977.
Σειρά τόρνων χειροκίνητων και αυτόματων.
/scan0032.jpg)
Το πρώτο φορτηγό της εταιρίας (1971)
Εικόνα από εκδρομή του προσωπικού της εταιρίας
στο φαράγγι της Σαμαριάς (1972)
Εξαντλητικές δοκιμές σκαπτικών δεμένων με
σκοινιά υπό την επίβλεψη μηχανικού της Sachs.
Δοκιμές σκαπτικών σε ελαιώνα.
Δοκιμαστικό σκαπτικό Μ11 με κινητήρα πετρελαίου Ruggerini. Το μοντέλο αυτό
τελικώς δεν βγήκε στην παραγωγή. (1978)
"Δεκαετία του 80 και 90" Η εταιρία μας στις αρχές του 1980 ξεκίνησε να αναζητά λύσεις για τον εκσυγχρονισμό
της ελαιοσυλλογής με νέα μηχανήματα. Το πρώτο μηχάνημα διέθετε μετάδοση της κίνησης
με εύκαμπτη μεταλική ντίζα, ενώ καινοτομίες εφαρμόστηκαν σε αυτό όπως η τοποθέτηση
όλου του συστήματος και του κινητήρα σε περιστρεφόμενη βάση ώστε να ακολουθεί τις
κινήσεις του χειριστή. Αργότερα υιοθετήθηκε η λύση των ηλεκτρικών μοτέρ για πιο εύχρηστα και ελαφριά
μηχανήματα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα με συνεχείς βελτιώσεις στην απόδοση και στη
μείωση του βάρους.
Απτό παράδειγμα τα νέα μοντέλα βέργας που κατασκευάστηκαν από carbon fiber μετά από
πολλές δοκιμές μέσα στο 2009 που αποτελεί πρωτιά σε όλη την Ελλάδα. Στα τέλη της δεκαετίας του 80 το εργοστάσιο της Sachs έπαυσε να παράγει κινητήρες. Η
εταιρία μας στράφηκε για ένα διάστημα σε μια ανταγωνιστική της Sachs εταιρία, την
αυστριακή Rotax, πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό από την κατασκευή κινητήρων για
αεροσκάφη και go-karts.
Η συνεργασία διήρκησε λίγα χρόνια εξαιτίας του υψηλού κόστους των κινητήρων που με τη
σειρά του ανέβαζε την τιμή πώλησης των σκαπτικών μηχανημάτων. Έτσι αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κινητήρες από την Ισπανία και την εταιρία
Famosa (Campeon) σε πρώτο στάδιο και έπειτα από την επίσης Ισπανική Minsel.
Οι συνεργασίες αυτές εξακολουθούν με επιτυχία έως και σήμερα. Νέα τρίκυκλα πολυμηχανήματα κατασκευάστηκαν, όπως το Μ300 στο οποίο ο χειριστής
καθόταν επάνω στο μηχάνημα και διέθετε σαζμάν μιας ταχύτητα εμπρός και όπισθεν και
το Μ200 με δύο ταχύτητες εμπρός.
Και τα δύο με τετράχρονους κινητήρες και δυνατότητα λειτουργίας σαν μεταφορέας,
ελαιοραβδιστική γεννήτρια, ψεκαστικό κ.α. .
Τα μεταφορικά μηχανήματα Traction Μ150 και Μ200
"Νέος αιώνας, νέα μοντέλα" Μετά την έλευση του 2000 νέα μοντέλα μηχανημάτων όπως το σκαπτικό Μ14 και το
μεταφορικό πολύμηχάνημα Μ150 εμπλούτισαν την γκάμα προιόντων μας. Το Μ150
ήρθε σαν αντικατάσταση των Μ200 και Μ300 ως πιο απλό στην συντήρηση και πιο
οικονομικό μηχάνημα. Παράλληλα συνεχίστηκε πιο εντατικά η αντιπροσώπευση σημαντικών ευρωπαικών
οίκων κατασκευής και η προβολή της εταιρίας μέσα από το διαδίκτυο που ήδη διέθετε
δική της ιστοσελίδα από το 1999, που αναβαθμίστηκε σε διάφορες μορφές σε webshop
έξι χρόνια αργότερα.
Το 2005 η εταιρία δημιούργησε τμήμα κατασκευής πλαστικών εξαρτημάτων με μια
χυτόπρεσσα πλαστικών και παράλληλα βελτίωσε το τμήμα κατασκευής καλουπιών με
την αγορά ηλεκτροδιάβρωσης βύθισης EDM.
Πιστοί στο να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αυτόνομοι δημιουργούμε στο μέτρο
του δυνατού τα ίδια μας τα καλούπια ώστε να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγική
διαδικασία. Τα 2008 και 2009 αποτέλεσαν μια πολύ δημιουργική περίοδο με το νέο τύπο παλμικής
βέργας ελαιοσυλλογής, τις βέργες με εκτεταμένη χρήση carbon fiber και επίσης 2 νέα
μοντέλα σκαπτικών τα Μ10 και Μ15. Παράλληλα τα περισσότερα μοντέλα διατίθενται πλέον με διάφορους κινητήρες.
Με αφορμή το μικρό αυτό αφιέρωμα θα θέλαμε να εκφράσουμε τις
ειλικρινείς ευχαριστίες μας στους χιλιάδες πελάτες ανά την Ελλάδα,
που μας εμπιστεύτηκαν και στήριξαν την εταιρία μας όλα αυτά τα χρόνια.
Αισθανόμαστε υπερήφανοι που μπορέσαμε να βάλουμε ένα μικρό
λιθαράκι από την πλευρά μας σε αυτό που λέγεται ελληνική βιομηχανία,
που δυστηχώς τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται.
Σας ευχαριστούμε όλους και τον καθένα ξεχωριστά!
Ήδη όμως από το 1952 οι δύο εταίροι είχαν συνεργαστεί και δημιούργησει ένα μηχανουργείο
όπου και αναλάμβαναν μηχανουργικές εργασίες.
Οι ιδρυτές είχαν παράλληλη πορεία πριν συνεργαστούν. Ο Αθαν. Βιδάκης δούλευε στον
Σαχλαμπάνη ένα πολύ γνωστό μηχανουργείο και ρεκτιφιέ της εποχής στη Λεωφ.Δικαιοσύνης
στο κέντρο του Ηρακλείου όπου πελάτες τους ήταν και όλα τα μηχανουργεία της εποχής.
Έτσι γνώριζε και το Μιχ.Σαριδάκη που διατηρούσε κατάστημα με δύο συνεταίρους,
όπου έκανε ανατροπές σε καρότσες αυτοκινήτων και άλλες βαριές μηχανουργικές εργασίες.
Αργότερα ο Αθαν. Βιδάκης έφυγε από του Σαχλαμπάνη και αγόρασε δικό του τόρνο για να
δημιουργήσει τη δική του δουλειά ενω ο Μιχ.Σαριδάκης τελειώνοντας το στρατιωτική του
θητεία έπαυσε τη συνεργασία με τους προηγούμενους συνεταίρους του.
Στο σημείο αυτό λόγω και της πρότερης γνωριμίας τους αποφάσισαν να συνεργαστούν.
Ο εξοπλισμός τους ήταν μόνο ένας μικρός τόρνος και ένας πάγκος με εργαλεία και λίγο
αργότερα ένα δράπανο.
Μιχαήλ Σαριδάκης Αθανάσιος Βιδάκης
Σε κοινή μεταγενέστερη φωτογραφία
Πολύ σύντομα, πριν τα μέσα της δεκαετίας του 50΄, διαβλέποντας τις ανάγκες της ελληνικής
υπαίθρου αποφάσισαν να πειραματιστούν κατασκευάζοντας πρωτότυπα σκαπτικά
μηχανήματα δικής τους επινόησης που με τα πρωτόγονα μέσα που διέθεταν κάθε εξάρτημα
τους ήταν κυριολεκτικά χειροποίητο, ακόμα και τα γρανάζια στο κιβώτιο μετάδοσης!
Εώς τότε η καλλιέργεια της γης γινόταν χειρωνακτικά και παρόμοια μηχανήματα
ήταν εντελώς άγνωστα στους Κρήτες αγρότες.
Το πρώτο τους μηχανουργείο βρισκόταν στην “Καινούργια Πόρτα” στη Λεωφ.
Νικ. Πλαστήρα εντός των ενετικών τειχών του Ηρακλείου.
Όταν μετά από λίγο ασχολήθηκαν με τα σκαπτικά μηχανήματα,ενοικίασαν και δεύτερο
κατάστημα στην λεωφόρο Θερίσσου στο Ηράκλειο για να χρησιμοποιήθει αποκλειστικά ως
συνεργείο επισκευών για αυτά.
Στα πρώτα σκαπτικά που κατασκεύαζαν τοποθετούσαν τετράχρονο κινητήρα BSA.
Οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες την εποχή εκείνη και οι κινητήρες αυτοί
είχαν προβλήματα ελλιπούς λίπανσης λόγω της ανώμαλης μορφολογίας του εδάφους της
κρητικής υπαίθρου που παρουσίαζαν τακτικά φθορές στον διωστήρα τους. Αυτό τους ανάγκασε
μετά από λίγο να στραφούν σε πιο αξιόπιστη λύση που δεν ήταν άλλη από τους δίχρονους
γερμανικούς κινητήρες Fichtel & Sachs.
Ο Μιχ. Σαριδάκης και ο Αθαν. Βιδάκης,συναρμολογώντας
το πρώτο μοντέλο (που μετονομάστηκε D4 αργότερα) με
κινητήρα BSA και μετάδοση διπλού ιμάντα. Ο Μιχ. Σαριδάκης με το πρώτο μοντέλο έξω από το
μηχανουργείο στη Νικ.Πλαστήρα.
“Η Κοινή πορεία και η άνοδος με τη Sachs Motor”
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η συνεργασία της εταιρίας με τη Sachs,
λύθηκαν αρκετά προβλήματα αξιοπιστίας.
Οι κινητήρες ήταν δίχρονοι και η λίπανση δεν αποτελούσε πλέον πρόβλημα
και ήταν κατασκευασμένοι με τη γνωστή ποιότητα των προιόντων της Sachs.
Το να πεισθούν οι αγρότες να μηχανοποιήσουν την καλλιέργεια της γης όμως,
αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση τα πρώτα χρόνια.
Υπήρξε άγνοια και δυσπιστία μπροστά σε κάτι καινούργιο. Πολλοί ακόμα ισχυρίζονταν
ότι τα μηχανήματα αυτά θα καταστρέψουν τις καλλιέργειες. Δόθηκε λοιπόν μεγάλος
αγώνας για να πεισθεί ο κόσμος ότι αυτά τα μηχανήματα αποτελούν το μέλλον και ότι
θα κάνουν τη ζωή του πολύ ευκολότερη.
Γι' αυτό το λόγο η εταιρία μας οργάνωσε αμέτρητες επιδείξεις στην ύπαιθρο και πολλές
φορές κοινές μαζι με μηχανικούς της Sachs για την προώθηση κινητήρων και
σκαπτικών.
Μοντέλο D4 με κινητήρα Sachs πλέον.
Διακρίνεται σύστημα εκκίνησης με μανιβέλα.
Προσαρμοσμένο σε βαγόνι με καρότσα.
Ο Αθαν.Βιδάκης σε επίδειξη του σκαπτικού με ...ατρόμητο βοηθό σαν επιπλέον φορτίο!
Προώθηση των μηχανημάτων μαζί με το κινητό εκθετήριο φορτηγό της Sachs
Σύντομα η αρχική δυσπιστία του κοινού μετατράπηκε σε πλήρη αποδοχή των
μηχανημάτων "Μινώταυρος".
Εκτός από εργαλείο τους στη δουλειά αποτέλεσε και το μεταφορικό τους μέσον.
Με λιγοστά χρήματα για αγορά αυτοκινήτου ήταν η μόνη επιλογή για την προσωπική
τους μετακίνηση.
Για το λόγο αυτό η εταιρία αποφάσισε να κατασκευάσει νέα τρίκυκλα οχήματα που
ονομάστηκαν "σύνθετα" επειδή σαν κινητήρας του οχήματος τοποθετείτο ολόκληρο
το σκαπτικό επάνω στο πλαίσιο του.
Έτσι εξυπηρετούσε διπλή χρήση, για μετακίνηση και για το σκάψιμο αφαιρώντας το
από το πλαίσιο. Αυτά τα οχήματα ήταν πιο ασφαλή, πιο γρήγορα και με πολλαπλάσια
δυνατότητα έλξης σε σχέση με τα συρόμενα βαγόνια από σκαπτικό.
Λίγο αργότερα η εταιρία κατασκεύασε τρίκυκλα με ενσωματωμένο κινητήρα τον
Sachs St 282 με 12hp και κινητήρα Ruggerini RD500 πετρελαίου παρόμοιας
ιπποδύναμης, για ακόμα μεγαλύτερη έλξη, ενώ μεγάλωσε την γκάμα των σκαπτικών
σε μοντέλα και τύπους κινητήρων. Επειδή η αυξημένη ζήτηση δεν μπορούσε να καλυφθεί στα πρώτα καταστήματα της
εταιρίας, τα άφησαν και ενοικίασαν ένα μεγαλύτερο στην πλατεία Σινάνη στο
Ηράκλειο. Παράλληλα απέκτησαν νέες εργαλειομηχανές αναγκαίες για αύξηση της
παραγωγής και ποιότητας των προιόντων και δούλευαν σε ημερήσια και βραδυνή
βάρδια.
Η συνεργασία με τη Sachs Motor εντάθηκε με εκπαιδευτικά σεμινάρια των
υπαλλήλων της εταιρίας μας στο εργοστάσιο της στο Schweinfurt της Γερμανίας και
δοκιμές των σκαπτικών μας ύπο την επίβλεψη των Γερμανών μηχανικών της Sachs.
Το προσωπικό της εταιρίας εκείνη την περίοδο αριθμούσε τα 35 περίπου άτομα.
Τυπικό δείγμα σύνθετου τρικύκλου "Μινώταυρος"
Συρόμενο βαγόνι από σκαπτικό και τρίκυκλο σε χωριό της Κρήτης.(1971)
Μηχάνημα ρεκτιφιέ οπής στο δεύτερο κατάστημα της εταιρίας.
Έτοιμα πρως πώληση μηχανήματα έξω από το κατάστημα.
Το προσωπικό της ημερήσιας βάρδιας στα μέσα της δεκαετίας του 60'.
Ο δεύτερος χώρος που στέγασε την εταιρία στο Ηράκλειο.
Έκθεση γεωργικών προιόντων στην Κρήτη (1969)
Τρίκυκλα μεταφορικά σε παρακείμενο του εργοστασίου χώρου.
Το μοντέλο SV 501 με κινητήρα Sachs st 282-12hp
Με κινητήρα Ruggerini RD 500 12hp πετρελαίου
Ο Αθαν. Βιδάκης επιδεικνύωντας τη δύναμη έλξης του τρικύκλου
Μινώταυρος σε πετρώδη ανηφορικό δρόμο.
Μινώταυρος ΜΚ (Κένταυρος) με τον Sachs st 201
Το Μινώταυρος ΜΚ με συρόμενο βαγόνι. Διακρίνεται το φανάρι πορείας που
τροφοδοτείτο από ειδικό πηνίο ρεύματος που ήταν εφοδιασμένος ο κινητήρας.
Στις εικόνες εικονίζεται το μοντέλο Μ12- Μ9 με κινητήρα Sachs 201.
Εικόνες από εκπαιδευτικά σεμινάρια στο εργοστάσιο της Sachs Motor
σε διάφορες χρονικές περιόδους.(1966 -1967)
Εκπαίδευση στους νέους κινητήρες st204 με ηλεκτρονική ανάφλεξη
που αντικατέστησαν τους πλατινοφόρους.(1972-1974)
Η αποδοχή του κόσμου για τα νέα τότε μηχανήματα "Μινώταυρος" αποτέλεσε κοινωνικό
φαινόμενο. Παραπάνω, εικόνες από παρέλαση με τρίκυκλα και συρόμενα βαγόνια
σε κεντρικό δρόμο κωμόπολης της Κρήτης με τον κόσμο να παρακολουθεί! (Αρκαλοχώρι)
Επαρχιακή ποδοσφαιρική ομάδα της Πελλοπονήσου που δημιουργήθηκε προς τιμήν
των μηχανημάτων Μινώταυρος. Διακρίνεται το λογότυπο της εταιρίας στο εμπρός
μέρος της φανέλας.
Μηχανήματα προς χρηματοδότηση έξω από την ΑΤΕ στην Καλαμάτα και η αποθήκη
σκαπτικών του τότε αντιπροσώπου στην Πάτρα. (1972)
Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης ανάγκασε την εταιρία να αναζητήσει για ακόμα μια φορά νέους μεγαλύτερους χώρους, περισσότερο προσωπικό και νέες
εργαλειομηχανές παραγωγής για πιο εξιδικευμένες εργασίες.
Στόχος της εταιρίας ήταν πάντοτε η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία και
η μη εξάρτηση από τρίτους προμηθευτές για να μπορεί να ελέγχει άμεσα την ποιότητα
των εξαρτημάτων στα μηχανήματα που παρήγαγε.
'Ολα τα παραπάνω αποτέλεσαν μονόδρομο για το χτίσιμο ιδιόκτητου εργοστασίου στα 1972-73. Την περίοδο αυτή το προσωπικό της εταιρίας έφτασε τα 120 άτομα.
Το νεόδμητο εργοστάσιο διέθετε όλα τα απαραίτητα τμήματα για την παραγωγική
διαδικασία, χωρισμένο σε επιμέρους χώρους, όπως τμήμα κατασκευής εξαρτημάτων,
τμήμα συναρμολόγησης, βαφείο, σχεδιαστήριο με επικεφαλής μηχανολόγο, γραφεία
για το διοικητικό προσωπικό, αποθήκη ανταλλακτικών, εκθετήριο και χώρους σίτισης
κατενεμημένα στους τρείς ορόφους του εργοστασίου.
Οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου που εξακολουθούν να στεγάζουν την εταιρία στην
μετονομαζόμενη οδό σε Ούλαφ Πάλμε αργότερα. (1974)
Μέρος του κυρίου χώρου παραγωγής όπως ήταν πριν την προέκταση του εργοστασίου
στο πίσω μέρος το 1977.
Σειρά τόρνων χειροκίνητων και αυτόματων.
Το πρώτο φορτηγό της εταιρίας (1971)
Εικόνα από εκδρομή του προσωπικού της εταιρίας
στο φαράγγι της Σαμαριάς (1972)
Εξαντλητικές δοκιμές σκαπτικών δεμένων με
σκοινιά υπό την επίβλεψη μηχανικού της Sachs.
Δοκιμές σκαπτικών σε ελαιώνα.
Δοκιμαστικό σκαπτικό Μ11 με κινητήρα πετρελαίου Ruggerini. Το μοντέλο αυτό
τελικώς δεν βγήκε στην παραγωγή. (1978)
"Δεκαετία του 80 και 90" Η εταιρία μας στις αρχές του 1980 ξεκίνησε να αναζητά λύσεις για τον εκσυγχρονισμό
της ελαιοσυλλογής με νέα μηχανήματα. Το πρώτο μηχάνημα διέθετε μετάδοση της κίνησης
με εύκαμπτη μεταλική ντίζα, ενώ καινοτομίες εφαρμόστηκαν σε αυτό όπως η τοποθέτηση
όλου του συστήματος και του κινητήρα σε περιστρεφόμενη βάση ώστε να ακολουθεί τις
κινήσεις του χειριστή. Αργότερα υιοθετήθηκε η λύση των ηλεκτρικών μοτέρ για πιο εύχρηστα και ελαφριά
μηχανήματα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα με συνεχείς βελτιώσεις στην απόδοση και στη
μείωση του βάρους.
Απτό παράδειγμα τα νέα μοντέλα βέργας που κατασκευάστηκαν από carbon fiber μετά από
πολλές δοκιμές μέσα στο 2009 που αποτελεί πρωτιά σε όλη την Ελλάδα. Στα τέλη της δεκαετίας του 80 το εργοστάσιο της Sachs έπαυσε να παράγει κινητήρες. Η
εταιρία μας στράφηκε για ένα διάστημα σε μια ανταγωνιστική της Sachs εταιρία, την
αυστριακή Rotax, πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό από την κατασκευή κινητήρων για
αεροσκάφη και go-karts.
Η συνεργασία διήρκησε λίγα χρόνια εξαιτίας του υψηλού κόστους των κινητήρων που με τη
σειρά του ανέβαζε την τιμή πώλησης των σκαπτικών μηχανημάτων. Έτσι αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κινητήρες από την Ισπανία και την εταιρία
Famosa (Campeon) σε πρώτο στάδιο και έπειτα από την επίσης Ισπανική Minsel.
Οι συνεργασίες αυτές εξακολουθούν με επιτυχία έως και σήμερα. Νέα τρίκυκλα πολυμηχανήματα κατασκευάστηκαν, όπως το Μ300 στο οποίο ο χειριστής
καθόταν επάνω στο μηχάνημα και διέθετε σαζμάν μιας ταχύτητα εμπρός και όπισθεν και
το Μ200 με δύο ταχύτητες εμπρός.
Και τα δύο με τετράχρονους κινητήρες και δυνατότητα λειτουργίας σαν μεταφορέας,
ελαιοραβδιστική γεννήτρια, ψεκαστικό κ.α. .
Τα μεταφορικά μηχανήματα Traction Μ150 και Μ200
"Νέος αιώνας, νέα μοντέλα" Μετά την έλευση του 2000 νέα μοντέλα μηχανημάτων όπως το σκαπτικό Μ14 και το
μεταφορικό πολύμηχάνημα Μ150 εμπλούτισαν την γκάμα προιόντων μας. Το Μ150
ήρθε σαν αντικατάσταση των Μ200 και Μ300 ως πιο απλό στην συντήρηση και πιο
οικονομικό μηχάνημα. Παράλληλα συνεχίστηκε πιο εντατικά η αντιπροσώπευση σημαντικών ευρωπαικών
οίκων κατασκευής και η προβολή της εταιρίας μέσα από το διαδίκτυο που ήδη διέθετε
δική της ιστοσελίδα από το 1999, που αναβαθμίστηκε σε διάφορες μορφές σε webshop
έξι χρόνια αργότερα.
Το 2005 η εταιρία δημιούργησε τμήμα κατασκευής πλαστικών εξαρτημάτων με μια
χυτόπρεσσα πλαστικών και παράλληλα βελτίωσε το τμήμα κατασκευής καλουπιών με
την αγορά ηλεκτροδιάβρωσης βύθισης EDM.
Πιστοί στο να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αυτόνομοι δημιουργούμε στο μέτρο
του δυνατού τα ίδια μας τα καλούπια ώστε να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγική
διαδικασία. Τα 2008 και 2009 αποτέλεσαν μια πολύ δημιουργική περίοδο με το νέο τύπο παλμικής
βέργας ελαιοσυλλογής, τις βέργες με εκτεταμένη χρήση carbon fiber και επίσης 2 νέα
μοντέλα σκαπτικών τα Μ10 και Μ15. Παράλληλα τα περισσότερα μοντέλα διατίθενται πλέον με διάφορους κινητήρες.
Με αφορμή το μικρό αυτό αφιέρωμα θα θέλαμε να εκφράσουμε τις
ειλικρινείς ευχαριστίες μας στους χιλιάδες πελάτες ανά την Ελλάδα,
που μας εμπιστεύτηκαν και στήριξαν την εταιρία μας όλα αυτά τα χρόνια.
Αισθανόμαστε υπερήφανοι που μπορέσαμε να βάλουμε ένα μικρό
λιθαράκι από την πλευρά μας σε αυτό που λέγεται ελληνική βιομηχανία,
που δυστηχώς τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται.
Σας ευχαριστούμε όλους και τον καθένα ξεχωριστά!
1 σχόλιο:
Τελικά ήταν οι καλύτερες σκαφτικές μηχανές πού πέρασαν από τά χέρια τών αγροτών....
Δημοσίευση σχολίου